Niloya neşe dolu küçük bir kızdır. Üstelik şiir okumasını da çok sevmektedir. Önce annesinin kucağına oturarak şiirini okur. Şiir çok güzeldir. Ancak annesi, Niloya’nın ağzının koktuğunu fark eder. Dişlerini fırçalaması konusunda uyarır. Ancak bir kaç gündür dişlerini fırçalamayı unutan Niloya bu uyarıyı dikkate almaz. Sonra arkadaşları tosbağa ve keçiye de şiir okur. Onlar kokudan rahatsız olup kaçarlar.
Yine bunun nedeninin farkına varmayan Niloya bu sefer abisi ile arkadaşı Mete’nin yanına gider. Top oynayan çocuklara yine şiirini okur. Abisi ona ağzının koktuğunu ve her yemekten sonra mutlaka dişlerini fırçalaması gerektiğini söyler. Bunun üzerine özür dileye Niloya, koşarak dişlerini fırçalamaya gider. Bir aşağı bir yukarı fırçaladığı dişleri ile artık ağzı tertemiz kokmaktadır. Bu kez ailesi, arkadaşları onun şiirini severek dinlerler.