Doru - Kavuşma Anı

Doru ve Şelalenin kenarında kuş cıvıltılarıyla muhteşem bir güne uyanmışlardır. Ormanı avucunun içi gibi bilen karatay ve doru ailelerinin götürülmüş olduğu tepenin arkasındaki çiftliğe doğru koşarken doru birden kamyon izlerini farkeder ve daha hızlı koşmaya başlarlar. Tepenin üzerine çıktıklarında çiftliği görüp sevinçten zıplarlar. Çiftliği bekleyen köpeği oyalayarak Atların kapalı olduğu kapıyı açarlar ve atları kurtarırlar. Dorunun annesi orada değildir. Köpek ve çiftlik sahibini oyalayan Demirkır sayesinde doru, Karatay ve ailesi kurtulur. Doru annesine kavuşamamıştır ve çok üzgündür. Demirkır sonradan yanlarına gelir ve dorunun da kısa sürede annesine kavuşacağının müjdesini verir. Bir süre bekleyişin sonunda Dorunun annesi tepenin başında görünüverir. Doru ve annesi Karatay’ın ve ailesinin sürüsüne katılırlar.